Tarım şehri olarak bilinen Manisa’nın Salihli ilçesinde, yılın 12 ayında tarımsal üretim yapılıyor. Yazları üzüm, kiraz, domates, patlıcan gibi ürünler yetiştirilirken, kış aylarında ise ıspanak, karnabahar, brokoli, pancar gibi ürünler yetiştiriliyor. Kış aylarının soğuk ve yağışlı olması mevsimlik tarım işçilerinin çalışma koşullarını zorlaştırırken, aldıkları yevmiyeler ise yaşamlarını idame ettirmelerine yetmiyor. Salihli’de tarım sektöründe çalışanların çoğunluğu kadınlardan oluşuyor. Ancak kadın işçiler erkek işçilerle aynı işi yapmalarına rağmen aynı ücreti alamıyor. Kadınların günlük yevmiyesi 400 TL iken, erkekler 500 TL alıyor. Ekonomik koşulların her geçen gün kötüye gitmesiyle hem kadın hem de erkek işçiler geçinemediklerini dile getirdi.
Kış mevsimiyle birlikte ıspanak hasadında çalışan Leyla Elpeze, yılın 12 ayında tarım sektöründe çalıştığını ifade etti. Elpeze, “Hayat şartları çok pahalı. Şu an günlük işlerde çalışarak 4 öğrenci okutmak zorundayım. Eskiden bir nebze de olsa aldığımız yevmiye bize yetiyordu ama artık yetmiyor” dedi.
“ALDIĞIMIZ YEVMİYE KARNIMIZI DOYURMUYOR”
Ekonomik krizden kaynaklı geçimlerinin zor olduğunu ifade eden Nahide Bozkurt da, aldıkları yevmiyenin karınlarını doyurmadığını söyledi. Bozkurt, “Eşim inşaatlarda çalışıyor ama bu ücret de geçinmemize yetmiyor. Şimdi iki bin lira ile pazara gidiyoruz, elimiz boş dönüyoruz. Eskiden yevmiyelerimiz az olsa da bir şeyler alabiliyorduk. Ama şimdi alamıyoruz. Burada çalıştan sonra bir de evde çalışıyor, ev işi yapıyorum. Gece, gündüz çalışıyoruz” diye belirtti.
“HER GEÇEN GÜN FAKİRLEŞİYORUZ”
Geçinebilmek için yağmurda, soğuk havada ya da sıcak hava koşullarında çalışmak zorunda olduklarını kaydeden işçilerden Belkız Eru, “Günlük ihtiyaçlarımızı karşılayınca elimizde bir şey kalmıyor. Eskiden 3 gün çalışınca istediklerimizi alabiliyorduk. Ama şimdi 5 gün de çalışsak yetmiyor. En azından aldığımız ücretin bize yetmesini istiyoruz. Daha önceleri sadece yaz mevsiminde çalışıyordum ama son dört yıldır yaz-kış kesintisiz çalışıyorum. Buna rağmen her geçen gün fakirleşiyoruz” ifadelerini kullandı.
“BİR TENEKE YAĞ ALAMIYORUZ”
Gülistan Özdemir, aldığı yevmiyenin market ihtiyacını karşılamadığını söyledi. Özdemir, “Sağlık sorunlarım var, haftada iki üç gün çalışabiliyorum. Faturalara para yetiştiremiyoruz, bazen iki ay geç ödeyebiliyoruz. Sabah kahvaltı yapmadan geliyoruz. Burada işimizi bitirdikten sonra eve gidince yemek yiyebiliyoruz. Eğer yemek yiyeceksek de evden getirmek zorundayız” diye aktardı.
Batman’da Salihli’ye gelen Nazmi Çelik, zorlu koşullara rağmen çalışmak zorunda olduklarını söyledi. Çelik, “Yevmiye 500 TL. Ama bununla bir teneke yağ, bir çuval un alınmıyor. Evde iki üç kişi çalışmazsa geçim zor oluyor. Fiyatların ucuzlamasını ve yevmiyelerin artmasını istiyoruz” diye kaydetti.
“OLAN GARİBANA OLUYOR”
Aldıkları yevmiyeyle karınlarını doyurmakta zorlandıklarını ifade eden İnan Yel, “Evlerin kirası çok arttı. Burada en kötü ev kirası beş bin TL. Üç gün çalışmazsan açsın. Her gün iş olmuyor. Ben son bir ay içinde yedi gün çalıştım. 7 günün karşılığında aldığım ücret bir ay geçinmeme yetmiyor. Evin ihtiyacını karşılayamayınca ister istemez eş dosttan borç alıyorum. Zengin zengin oldu. Olan garibana oluyor” diye konuştu.
MA / Delal Akyüz
